Op zondag de dertiende september vond onze scootmobieltocht plaats. Het weer was iets frisser dan de dagen ervoor, maar het was droog en dat is al veel waard. Om kwart over tien melden zich de eerste deelnemers aan om hun spullen voor deze survivaltocht nog eens extra te controleren. Fred, de chauffeur van de bezemwagen, had de koffie al voor de deelnemers klaarstaan. Twee deelnemers hadden zich vanwege griep helaas afgemeld en één mevrouw vond het raadzamer deze tocht met de auto mee te maken. Zo kon zij indien nodig, ook fungeren als ziekenverzorgster in de bezemwagen. Aan alles was gedacht, veiligheidsvestjes, EHBO-trommel, een EHBO-ster. Zelfs aan een speurhond was gedacht; mocht er iemand op de heide verdwaald raken, dan kon de organisatie onmiddellijk met de zoektocht beginnen.
Onder professionele begeleiding van onze buren gingen wij om 11.00 uur op weg. Wat wel eens gezegd mag worden, is dat deze dames dit geheel belangeloos maar
vooral met veel plezier en uitstraling doen. Dus op weg naar de Schaapskooi, het punt waar wij de lunch zouden nuttigen. Wellicht lag het aan de datum (de dertiende), mogelijk ook dat het zondag was, maar alle overige verkeersdeelnemers, vooral de automobilisten, gaven ons een ongestoorde vrije doorgang. Bij de Schaapskooi aangekomen kregen wij een spontane demonstratie van één van onze deelneemsters hoe je op verschillende manieren van een fiets kunt stappen! De lunch werd buiten geserveerd en bestond uit soep en diverse broodjes met beleg. Tijdens de lunch werden de deelnemers verrast door sprekers die ons uitgebreid informeerden over de gebruiken en de zeden in de Schotse Hooglanden. Zelfs Xandra, onze adviseur, die toch jaren in Schotland heeft gewoond en gewerkt, was verbaasd over de kennis van deze sprekers.
Na de lunch kwam eigenlijk het moeilijkste gedeelte van de tocht; de rit door de heide. De deelnemers moesten meteen een steile helling af en voor iemand die lang niet gefietst heeft of die dit nog nooit met een scootmobiel heeft geprobeerd, is dit best een uitdaging. Via de openbare weg zijn wij naar bejaardencentrum de Gringel gereden waar wij onze tweede sanitaire stop hadden.
Voor de mensen op de fiets, die al ettelijke jaren niet meer gefietst hadden, werd het nu moeilijker (alles bergop), maar met de nodige grappen en gelach werd ook dit klusje geklaard. Via rustige straten en wegen, waar menigeen van ons al jaren niet meer was geweest, reden wij via Versiliënbosch, Nieuw Einde, Vrieheide, Carisven, Nieuwe Passart naar ons vertrekpunt het Plataanplein. Hier kwamen alle deelnemers gezond en wel om 14.15 uur aan. Na nog even bij gekletst te hebben, vervolgden iedereen voldaan zijn of haar weg huiswaarts. Het was een leuke, gekke, gezellige, enerverende, maar vooral ook leerzame dag.
Rest ons alleen nog enkele personen te bedanken. Fred, als chauffeur van de bezemwagen, zetter van goede koffie, kok, aanspreekpunt, kortom; manusje van alles. Petra voor haar know how, spontaniteit ten opzichte van de deelnemers en ons. Séverine Louf die ons, ondanks haar ophanden zijnde bruiloft, met raad en daad heeft bijgestaan en zelfs nu tijd heeft weten te vinden om voor ons de poster voor deze rit te maken. And last but not least onze EHBO’ster die ons de weg heeft gewezen waar Abraham de mosterd (correctie..) de jodium vandaan haalt en de familie Ligtvoet die ons belangeloos een scootmobiel ter beschikking heeft gesteld voor het uitzetten van deze tocht. Verder hebben Radar en Woonpunt financieel een steentje bijgedragen om deze tocht mogelijk te maken. Namens het bestuur zijn we hen dan ook allen zeer dankbaar en wij hopen jullie volgend jaar, hierbij uitgenodigd, weer allemaal te mogen begroeten!